Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

1. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
2. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.
3. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
4. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Age, inquies, ista parva sunt. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Bork

Bork

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Quo modo?

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Beatum, inquit.

Verum hoc idem saepe faciamus.

Bork

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Quid dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto, ut id totum in non dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id defendere?

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Videsne quam sit magna dissensio? Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
• Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et
scientiae, ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum
natura nullo emolumento invitata rapiatur.

Ego vero isti, inquam, permitto.